منا منصوری؛ آپتین راه نورد؛ مسعود قانع
چکیده
زمینه و هدف: دیازینون، یک حشرهکش ارگانوفسفره است که به‌طور گسترده در شالیزارها و باغات استفاده میشود. ورود آلاینده مقاوم به منابع تأمین آب شرب، خاک و محصولات کشاورزی، میتواند اثرات مخربی بر سلامت انسان و محیط زیست داشته باشد. مطالعه حاضر با هدف شناسایی و جداسازی باکتریهای تجزیه کننده سم دیازینون و سنجش مقدار سمی که ...
بیشتر
زمینه و هدف: دیازینون، یک حشرهکش ارگانوفسفره است که به‌طور گسترده در شالیزارها و باغات استفاده میشود. ورود آلاینده مقاوم به منابع تأمین آب شرب، خاک و محصولات کشاورزی، میتواند اثرات مخربی بر سلامت انسان و محیط زیست داشته باشد. مطالعه حاضر با هدف شناسایی و جداسازی باکتریهای تجزیه کننده سم دیازینون و سنجش مقدار سمی که باکتریهای برتر در محیط مایع و خاک تجزیه میکنند، انجام گرفت.مواد و روشها: در این پژوهش نمونهبرداری از باغات تنکابن انجام شد. شناسایی و تعیین توالی سویهها با استفاده از واکنش زنجیره ای پلیمراز بر اساس S rRNA16 صورت گرفت. میزان تجزیه دیازینون توسط باکتریهای جدا شده با دستگاه کروماتوگرافی گازی سنجش شد.یافته ها: دو سویه باکتری تجزیه کننده دیازینون از جنس سراشیا و انتروباکترکلوآکا شناسایی شدند. باکتریها با غلظت 10 و 20 پیپیام دیازینون در محیط براث و خاک به‌مدت 10 روز کشت داده شدند و مقدار تجزیه سم مورد اندازهگیری قرار گرفت. بر اساس نتایج، باکتری سراشیا در محیط براث با غلظت اولیه 10 و 20 پیپیام، 3/64% و 4/78% مصرف دیازینون داشت و در محیط خاک با همین غلظت 2/90% و 25/98% سم دیازینون را تجزیه کرد. باکتری انتروباکترکلوآکا در محیط براث و خاک به‌ترتیب 1/23%، 95/17% و 19/31%، 05/88% دیازینون را مصرف و تجزیه کرد. با توجه به نتایج حاصل، باکتری سراشیا بیشترین قابلیت تجزیه را نسبت به انتروباکتر دارد.نتیجه گیری: نتایج این تحقیق نشان داد برخی میکروارگانیسمهای موجود در خاک، توانایی تجزیه دیازینون را دارند. استفاده از این میکروارگانیسمها و دیگر روشهای زیستی جهت پاکسازی خاکهای آلوده میتواند روش مناسبی باشد.